Tasiemczyca to choroba pasożytnicza wywoływana przez tasiemce, których są różne rodzaje. Tasiemiec żyje w przewodzie pokarmowym człowieka, a cały jego cykl życia wymaga zazwyczaj żywiciela pośredniego. Zakażenie tasiemce może nastąpić na dwa sposoby. Pierwszy z nich to zjedzenia zakażonego mięsa, w którym przetrwały wągry. Po dostaniu się wągrów do jelita rozwija się dorosły osobnik tasiemca. Drugi sposób zarażenie to zjedzenie jaj tasiemca poprzez brudne ręce, które stykały się z kałem, w którym te jaja się znajdowały. Z jaj w organizmie człowieka rozwijają się wągry, które bytują w różnych narządach, nawet w mózgu.
Zakażenie tasiemcem uzbrojonym to wynik zjedzenia mięsa świni lub dzika z wągrami tasiemca, zaś zakażenie tasiemcem nieuzbrojonym jest po zjedzeniu zakażonego mięsa wołowego. Tasiemiec karłowaty nie potrzebuje żywiciela pośredniego, a jego cały cykl życia odbywa się w jelitach. Choroba rozwija się raczej w ciepłym klimacie, a zakażenie to efekt nieprzestrzegania podstawowych zasad higieny osobistej. Po zjedzeniu chorej ryby lub skorupiaka słodkowodnego grozi nam zakażenie bruzdogłowcem szerokim. W przypadku tasiemca bąblowcowego lub pchlego to człowiek jest żywicielem pośrednim, a zwierzę ostatecznym. Człony tasiemca bytujące w przewodzie pokarmowym psa lub kota są z czasem wydalane z kałem, a jaja w nich zawarte mogą dostać się na sierść. Jesli w jakiś sposób człowiek połknie te jaja, to w jego ciele rozwijają się wągry, które przedostają się z krwią do wielu różnych narządów.
