Mazowsze ma dużo zabytków, ale jeśli chodzi o zamki to ten region jest daleko w tyle za Dolnym Śląskiem. Zamki na Mazowszu były budowane głównie przez książąt mazowieckich, a ich konstrukcja była odmienna. Książęta mazowieccy mieli dobre wzorce w postaci zamków krzyżackich budowanych z cegły. Również zamki książąt mazowieckich budowane na przełomie XIV i XV wieku miały cegły jako główny budulec. Zastąpiły wtedy zamki drewniane, które w tamtym rejonie były powszechne jeszcze do XV wieku. Zachowało się kilka ciekawych zamków książąt mazowieckich, w tym znany wszystkim zamek królewski w Warszawie. Jest to najbardziej znany zamek książąt mazowieckich, chociaż nie zawsze jest z nimi kojarzony. Inne zamki książąt mazowieckich to zamek w Ciechanowie, Liwie, Płocku, Czersku zachowane w lepszym lub gorszym stanie.

Zamek w Ciechanowie budowano w latach 1399-1429. Zbudowano go na terenie bagnistym nad rzeką Łydynią. Przed budową zatopiono w bagnach mnóstwo żwiru, cegieł i dębowych pni w celu ustabilizowania gruntu. Zamek książąt mazowieckich w Ciechanowie zbudowano na planie prostokąta z dwiema wieżami. Pierwotnie mury i wieże były niższe, dopiero na przełomie XV i XVI wieku podwyższono mury i wieże do wysokości znanej dzisiaj. Podobnie było z budynkami wewnątrz zamku, również rozbudowywano je w latach późniejszych. Zamek w Ciechanowie pełnił funkcje obronne, ale był również rezydencją i skarbcem księcia Janusza II. Znaczne prace budowlane przeprowadzono w połowie XVI wieku w związku z przeznaczeniem zamku w Ciechanowie na rezydencję królowej Bony. Zamek ucierpiał w czasie potopu szwedzkiego i kolejnej wojny północnej na początku XVIII wieku. Formalnie Rzeczpospolita nie brała udziału w tej wojnie, ale walki toczyły się głównie naszym terenie, a więc również naszym kosztem. Po rozbiorach Polski zamek w Ciechanowie przeszedł w ręce pruskie i był stopniowo niszczony. Rozebrano budynki wewnętrzne i część murów. Po 1818 roku zamek był własnością rodziny Krasińskich, którzy zabezpieczyli ruiny. Pierwsze prace konserwatorskie przeprowadzono na początku XX wieku. Poważne prace rewitalizacyjne przeprowadzono pod koniec XX wieku. Dzisiaj kontrowersje budzi przeszklony pawilon wewnątrz murów, na szczęście niewidoczny z zewnątrz.